Veteriner Hekimlik Hakkında Bir Röportaj

Ece, gittiği yolun onu üzeceğini anlamış olacak ki, hedeflerini değiştirmeye karar vermiş. ‘Nereden nereye’ diyesi geliyor insanın, onu dinleyince. Düşün ki, hukuk fakültesini alelade bıraktın ve veterinerlik fakültesine geçmek istedin. Annen, baban buna karşı elbet. Ama kim ne derse dersin, değişecek o yol! Veterinerlik fakültesine gidilecek. Ece, bu riski aldı, evet. Sonunda ne mi oldu? Gelin kendi ağzından dinleyelim...

HUKUK ANNEMİN HAYALİYDİ

Öncelikle biraz kendinizden ve okul hayatınızdan bahseder misiniz?

Adım Ece Pınar Bakas, 23 yaşındayım. Karaman’ın Ermenek ilçesinde doğdum. Ben anneannem ile İzmir’de büyüdüm. İlkokulu Fatih kolejinde, ortaokulu Fatih Fen Lisesinde bitirdim. Daha sonra İzmir Üniversitesi Hukuk bölümünü kazandım. 2015 yılında ani bir karar ile tekrar sınava girip Van Yüzüncü Yıl Üniversitesi Veterinerlik Fakültesi’ni kazandım. Birinci sınıfı bitirdikten sonra yatay geçiş ile Çukurova Üniversitesi Ceyhan Veterinerlik Fakültesi’ne geldim.

Bir hukuk öğrencisiydiniz, bu yolu bırakıp bambaşka bir yolu seçtiniz. Bu çok ciddi bir karar, bunun nedenlerini öğrenebilir miyim?

Tabii. İlkokuldan beri aklımda olan, hep hayalini kurduğum meslek Veteriner Hekimlikti. Ancak ailem buna şiddetle karşı çıkıyordu. Vaktiyle annemin ideali Hukuk okumakmış, eczacı olmuş. Benim bir hukukçu olmamı istiyordu, bense hayvanlarla ilgilenmek istiyordum. Hayvan haklarıyla ilgili bir şeyler yaparsın diyen insanlar oldu. Hayvanlarla iç içe olmak gibi olmazdı, gülüp geçtim onlara.

Yolunu değiştirmeye karar verdiğiniz zaman ne gibi zorluklar yaşadınız?

Okulu bırakmamı ailem istemedi, sürekli çatışma halindeydik onlarla. Okulu bıraktıktan sonra da ne yapacağım konusunda bir fikrim yoktu. Tekrar sınava girmek ve kazanamamaktan korkuyordum. Ailem benden desteklerini esirgemiyorlardı, fakat kazanamayacağımı düşündüklerini hissedebiliyordum. Şansımı denemek istedim.

Mezun olduğunuzda Veteriner Hekim olacaksınız, mesleğin artı ve eksileri neler?

Konuşamayan, anlatamayan bir canlının yaşamına dokunmak, onun yaralarını sarabilmek dünyanın en mutlu hissi bana göre. Onun dışında kendini geliştirirsen iş olanakları çok fazla. Maddi açıdan da öyle. Ancak Türkiye’de mesleğe yeteri kadar değer verilmiyor ne yazık ki... Baytar tabusunun dışına çıkamıyoruz maalesef. Ayrıca sürekli kokuyoruz.

Türkiye standartlarında Hukuk gibi bir bölümü okumak büyük ayrıcalık. İlk girdiğinizde nasıl duygular yaşamıştınız?

İstemeye istemeye gittiğim için çok sevinmedim açıkçası. Bölümü seveceğimi düşünmüştüm ilk başlarda. Bizi bir gün adliyeye götürdüler. Ağır ceza mahkemelerine girdik, gün boyu. Bu mesleğin bana uygun olmadığını o gün anlamış bulundum.

Veteriner Hekim olarak ilerde kendinizi nerede görüyorsunuz?

Bir pet kliniği olan, buna ek olarak bir hayvan barınağı sahibi saygın bir Veteriner Hekim olarak görüyorum.

Veteriner Hekim olmanın zorluklarından kısaca bahseder misiniz?

Başta derslerimiz çok ağır geçiyor. Hukuk’tan daha fazla zorlandığım zamanlar oldu, ama zevkli geçiyor. Kadavralar çok kötü kokuyor, ona da bir müddet sonra alışıyorsun. Henüz Veteriner Hekim adayı olduğum için sahada yada klinisyenlikte karşılaşabileceğim zorlukları tam olarak aktaramıyorum. Ancak hocalarımızın bahsettiği kadarıyla bazı hasta sahiplerinin tavır ve tutumları kötü olabiliyor.

Son olarak Veteriner Hekim olmak isteyenlere tavsiyeleriniz var mı?

Gerçekten bu mesleği tutkuyla yapabilecek, gerçek hayvan sevgisine sahip olan bireylerin bu mesleği tercih etmesinden yanayım....

Ece’ye bize zaman ayırdığı için çok teşekkür ediyor, meslek hayatında başarılar diliyoruz.