Simyacı Kitap Yorumu

BU İÇERİK SPOİLER İÇERİYOR.

Paulo Coelho'nun klasikleşen eseri Simyacı, kişisel menkıbesini arayan herkese okumasını tavsiye ettiğim bir kitap. 

42 ülkede, 26 dile çevrilmiş bir kitaptan bahsediyorum. Ve baktığınız zaman, öyle ağır bir konusu olmayan, büyük puntolarla, basit kelimeler kullanılarak yazılmış. Simyacı'yı, bir çocuğun ve aynı zamanda yaşını başını almış insanlarında rahatlıkla okuyup anlayabileceği bir kitap olarak görüyorum... 

Zaten internetten kitap siparişi veriyorsanız, en çok satanlar bölümünde genellikle uzun bir zamandır bu kitabı görüyorsunuzdur. Yani ülkemizde oldukça popüler bir kitap. Bu popülerliğin sebebini ise hala o içindeki çocuksu macera tutkularını yaşayamamış ve onun eksikliğini hissetmiş büyük çocuklarımızın varlığından dolayı olduğunu düşünüyorum. :)

Konu olarak kahramanımız İspanya'dan, Mısır'a kendi hazinesi olduğuna inandığı bir şeyi aramaya çıkıyor. Bizde kahramanın yaşadıklarına şahit oluyoruz...

O yüzden romanımıza bir yol hikayesi diyebiliriz. Kişinin kendi benliğini aramak için çıktığı o uzun yolun ta kendisidir bu. Dünya üzerinde çeşitli yansımaları vardır, farklı dinler üzerinden bunu görebilmemiz mümkündür. Kişi ben kimim sorusuna yanıt bulabilmek için uzun seneler boyunca meditasyon yaparak özüne dönmeye çalışır, bir yolculuğa çıkar ve sorularına yanıt bulmaya çalışır gibi gibi...

Aslında hikayenin özünde hazinenin hiç bir anlamı yoktur elbette, sadece kahramanın yolculuğuna o yolculukta başına gelenlere şahit oluyoruz... Yani dramatik yapının hakim olduğu bir temel esas alınarak bir hikaye oluşturulmuş diyebiliriz. Yol hikayesi olarak düşündüğümüzde Küçük Prens gibi, Martı Jonathan Livingston gibi, yol hikayelerine aşırı benzeyen bir kitap. Diğer sanat dallarından da bakıldığında aslında yol hikayeleri, sanatın özünü anlatma konusunda oldukça etkili. Sinemada da çok örneklerini görüyoruz.

Daha öncede bahsettiğim, Kahramanın Sonsuz Yolculuğu, bu durumu açıklar nitelikte. O yazıya da BURADAN ulaşabilirsiniz.

Simyacı'yı okuyupta ben beğenmedim diyecek pek insan yoktur sanıyorum ki, zaten herkese hitap edebilen bir kitap...