BİR GARİP DEFTER

Daha öncelerde çok not alan biri olmadığımdan bahsetmiştim, bu yüzden de hatta çok fazla unutkan olabiliyorum. Yeni yıldan biraz önce aklıma ablamın 90'lı yılların sonunda doldurduğu defterler aklıma geldi. Tabii bir kadın bakış açısıyla doldurulmuş olan defterde çoğu zaman dönemin yabancı erkek yıldızları, çiçek, böcek, çoğunluğu kadın dergilerinden kesilmiş Blue Jean dergilerinden kesilmiş defterler yapardı. El işi makaslarıyla bir güzel figürler keser, onları bir güzel uğraş ile defterine yapıştırırdı. 

Deftere çektirdiğim bu eziyetin bir adı var mı? İnanın gerçekten bilmiyorum. Bilen varsa beni aydınlatırsa sevinirim çünkü eminim 90'lı yılları bir ergen olarak geçirdiyseniz sizde böyle şeylerle uğraşmışsınızdır. :) Zaten yapacak başka da bir şey yoktu sanıyorum, deftere yazı yazar, kendi iç dünyasında yolculuğa çıkardı kişi. 

Bu işin biraz demode olduğunu kabul etmeliyim, ancak reklamcılık alanında çalışanlar bilirler ki, eski, fikirler, Türkçe gibi bozularak gelişir ve girişimcilik alanı eskinin yenilenmesiyle oluşur. Bu yüzden insanlar çoğu zaman bazı ürünlerin, özenilmiş hatta çalınmış olduğu fikrine kapılıyor bu çoğu zaman yanlış bir düşünce...

Bende hali hazırda çok fazla edebiyat, sinema ve fotoğrafçılık dergisi biriktirdiğim için en azından sevdiğim insanları ve onların sözlerini bir defterde biriktireyim, düşüncesiyle fotoğraflarda görmekte olduğunuz sayfaları hazırladım.

Tabii, insanın çok fazla kesilebilecek dergisi olduğunda, çokta uğraşmak durumunda kalıyorsunuz. Kesimin ortalarına geldiğimde acaba dergileri ziyan mi ediyor düşüncesiyle bir panik anı bile yaşamıştım. Sonra dedim ki, dergilerin arasında çok fazla kelimeye boğulacağına senin defterinde özel sayfaları olsun bu kestiğin şeylerin.

Kendimi ancak bu şekilde rahatlatabildim. Ama bu kararı sinema ve fotoğrafçılık dergileri için vermediğime seviniyorum. Sonuçta o alan benim işimin bir parçası olduğu için muhakkak bir gün işime yarayacaktır. Edebiyat dergilerinin hobi eşiği daha büyük olduğu için pek bir problem yaşayacağımı sanmıyorum, hem bakın, bir edebiyat dergisinde de dünyaya bedel bir sinemacıya yer veriliyor...

Hatta en son aldığım derginin kapak tasarımı The Queens Gambit dizisinin başrol oyuncusu yer alıyor, onu bu defterde görmek için sabırsızlanıyorum. :)))

Sayfa tasarımı konusunda çok da başarılı olduğumu söyleyemesem de, kendime göre bir düzen ile onları yerleştirip yapıştırmaya çalıştım. Eski ajandalarımdan birini kullandığım için boyut olarak biraz küçük, o yüzden  bazı büyükçe kesitleri elemek zorunda kaldım, onun yerine daha stabil boyutlara yöneliyorum ama yukarıdaki Sabahattin Ali fotoğrafını görüyorsunuz, neredeyse defter kadar :)))

Sanıyorum yapıştırıcıyı biraz gereksiz fazla kullanmışım, henüz bu kadarını yapıştırabildim ve evde yapışkana dair bütün ürünler bitti... Bir de yaprakların sadece bir yüzünü kullanabiliyorum çünkü dediğim gibi yapıştırıcıyı bazı yerlere öyle çok sürmüşüm ki sayfanın arka yüzüne kadar geçmiş olabiliyor. O noktada biraz problem çekiyorum.. :) 

Tahmin edersiniz ki, sinemayla olan dergilerimi kesemedim çünkü edebiyat dergilerine tahammül sınırımız daha yüksek olabiliyor tahmin edersiniz, sinema ve fotoğraf dergilerine her an ihtiyaç duyabilirim. :)

Gerçekten muazzam işler var ve bu işleri kesip deftere yapıştırmak ve özellikle o yapılan işe bakabiliyor olmak canlı hissettiriyor. Ancak gel gelelim, aylık 4-5 edebiyat kitabı nerden baksanız, 50 lira eder, işin bir de sinema ve fotoğrafçılık dergileriyle olduğunda bu fiyat 80 liralara kadar çıkabiliyor. Bu durum öğrenci olarak beni bir hayli üzse de, zaten kitapların da fiyatları malum. Bir şekilde her ay almaya çalışıyorum. Sizin de öyle defter örnekleriniz var mı? Benimle paylaşabilirsiniz? 

İnanın, insan ruhunu bunlarla besleyebiliyor sadece, keza; insandan insana pek fayda kalmamış bu dünyada...