The Platform Film İncelemesi

SPOİLER İÇERİR.

Platform, derin bir incelem gerektiren bir film. Filmin ilk dakikalarından itibaren çukurun ortalarında olunduğunda iyisiniz mesajı veriliyor. Toplumsal olarak sınıflandırma yapmak gerekirse ters piramid şeklinde düşünebiliriz. İlk katlardakiler en çok yiyeceğe sahip olanlar. Platform alta inmeye başladıkça yemek kalmıyor. 

Ve yine toplumsal olarak düşünecek olursak; en altta kalanlar yemek yemedikleri için birbirini yemeye başlıyor, yani yemek için bir kavga söz konusu. En üstte olanlar ise yemekleri bol bol olduğu için kendilerini boşlukta hissedip intihara yöneliyor. Herşeye sahip olup, dünyada bir amaç bulamayip, intihar eden insan örnekleri çoktur... 

Yani platform aslında bir simge. Dünya üzerinde yaşanan sınıfsal ayrımın simgesi. 

Baş kahramanımıza baktığımız zaman diğerlerinin aksine çukurda 6 ay kalmayı kendisi istemiş ve savunması da kitap okumak istiyordum bu yüzden buraya geldim şeklindedir. Yani vicdanıyla, işleyişle, birşeyler ile sorunları olan bir adam. Başlarda yemek yemeyi reddediyor ama yemek zorunda. Yani o sistemi reddediyor. 

Taa ki ne zaman içine giriyor bu sefer de kendi vicdani hesaplaşmalarıyla uğraşıyor. Çünkü hücreyi paylaştığı adam ona salyangoz olarak bakıyor. Yani sistem onları aşağı katlara sürüklerse onu yemek için tutuyor. Onu bağlıyor, hatta bıçağıyla tam bir parça kesecek oluyor ki, baş kahramanımızın bağ kurduğu kadın yardım ediyor. 

Kadın sürekli olarak platform ile aşağıya  çocuğunu bulmaya ve/veya beslemeye iniyor. Sistemi kırıyor aslında. Kendi isteğiyle aşağıya iniyor ve çocuğu besliyor. Beslediğini görmüyoruz ama baş kahramanımız ilk kez insan eti yemek zorunda kaldığı zaman yabani bir iç güdüyle o eti çiğneyip adama vermesinden, bunları tamamen annelik iç güdüsüyle yaptığını anlıyoruz. 

Yeni bir aya uyandıklarında o sistemin içinde çalışan ve düzen olduğuna inanan biri baş kahramanımızla aynı hücrede uyanıyor. İnsani bir tevazu göstererek aşağıdakilere size hazırladığım porsiyonları yiyin dese de kimse buna itibar etmiyor... Çünkü çukurda herkes bir kavganın içinde ve üst katlarda olmak onlara verilmiş bir lütuf olarak görünüyor insanlar tarafından. 

6. Ayın başında baş kahramanımız biriyle uyanıyor ve 6. Kattalar yani bütün yiyeceklere çok yakınlar. Ancak bir uyanış yaşıyor ve en dibe kadar yiyecek götürmenin sistemi kıracağını, burayı şaşırtacağını düşünüyorlar. Konu birden bire MESAJ KREMALİ PUDİNG!, MESAJ KREMALI PUDİNG!! ' e dönüyor.

MESAJ, KREMALI PUDİNG!

En alt kata yemek vermenin yanında bir de kremalı pudingi saklıyor ve kimseye vermiyorlar. Tabii buraya kadar dövüştüler ve bitkin bir haldeler. Aslında oldukça ütopik bir düş görüyormuşuz gibi yansıtmışlar izleyiciye... Gerçekten söylendiği gibi çukurda bir çocuk var ve kremalı pudingi ona veriyorlar, çünkü onu vahşi bir annelik iç güdüsüyle besleyen kadın öldü. Bunu puding vererek sağlıyorlar. 

Ardından çocuğun platform ile sıfırıncı kata çıkması sağlanıyor çünkü yönetim, çukurda hiçbir çocuğun olmadığına inanıyor ve film burada izleyicinin kendisine bırakıyor mesajı. Acaba iletildi mi? Yoksa iletilmedi mi? Bunu bilemeyeceğiz, daha doğrusu herkes bir fikir üretecek ancak bir şeyden emin olabiliriz ki, platformun sistemi kırıldı. Artık daha dikkatli olmalılar.

Örneğin yemeklerinde bir kıl çıksa, oradaki baş yönetici sorumluları bir araya getiriyor ve sorguluyordu. Yemekleri yapan insanlarda izlediyseniz göreceksiniz, bir siyahi, bir çekik gözlü, bir doğulu, bir de batılı insan figüründe. Onları temsil ediyor. 

Özünde dünya analizi yapan bir yapıt, ben izlerken çok keyif aldım. Umarım sizde beğenirsiniz....